Podkategorie:
Pokarm pszczół
Pokarmy pszczół naturalne i zastępcze, znaczenia wody w zyciu rodziny pszczelej Do naturalnych pokarmów pszczół zaliczamy:
- miód - pokarm węglowodanowy (powstały z nektaru i spadzi)
- pierzgę - pokarm białkowy (chleb pszczeli),
- mleczko pszczele
- wodę
Miód jest łatwo przyswajalny przez organizm pszczoły, znacznie mniejszy procent części niestrawnych. W komórkach zasklepiony, trudno ulega zepsuciu. Jest wysokokaloryczny, pszczołą dostarcza dużo energii. Miód jest nie tylko produktem energetycznym, ale również bakteriobójczym bowiem w swoim skladzie zawiera enzym lizozym (produkowany głownie przez gruczoły ślinowe, pszczoły) Enzym ten rozpuszcza ścianę bakterii tym samym ją niszczy.
- Im dokładniej przerabiany jest nektar na miod,tym więcej tego enzymu znajduje się w miodzie.
Rodzina pszczela powinna mieć przez cały rok żelazny zapas wynoszący od 4,5 - 6 kg miodu, w przypadku braku należy zapas uzupełnić
Do zimowli nie nadają się miody
- z roślin krzyżowych (rzepak, gorczyca) - zawierają duzy procent glukozy, która szybko krystalizuj się w piastrach (miód skrystalizowany dostarcza mało wody i wzmaga pragnienie u pszczół, co wywołuje silny niepokoj,
- spadziowe - zawierają trój cukier, melecytozę, a także substancję mineralne (następuje szybki przeładowanie jelita grubego, oraz większe zapotrzebowanie na wodę).
Roczne spozycie miodu przez 1 rodzinę pszczelą wynosi od 90— 120 kg
pierzga - jest, to zakonserwowany pyłek w komórce, wytworzony kwas mlekowy zapobiega psuciu. Roczne spozycie pierzgi przez jedną rodzinę wynosi 18 - 35 kg
Dzięki spożywaniu pierzgi następuje:
-prawidłowe działanie gruczołow gardzielowych ( produkcja mleczka),
-prawidłowe działanie gruczołow woskowych ( wypacanie wosku)
- prawidłowe przygotowanie pszczół do zimowli (do odłożenia tkanki tłuszczowo - białkowej)
- sporządzanie papki miodowo-pyłkowej (do karmienia larw starszych).
Woda niezbędna pszczołom dorosłym oraz do sporządzania papki którą karmione są larwy starsze, (szczególnie dużo wody potrzebują rodziny w których jest dużo czerwiu otwartego zwłaszcza gdy brak dopływu świeżego nektaru (wziątku) - przypada to w okresie intensywnego rozwoju). Brak wody mogą też odczuwać odkłady zrobione z pszczół nielotnych.
Do zastępczych pokarmów stosowanych dla pszczół zaliczamy:
- - pokarmy zastępcze węglowodanowe cukier buraczany (zwany cukrem kryształem, rafinowanym) stosowany, w naszym kraju sporządzania syropów o różnych stężeniach,
- cukier inwertowany lub syrop inwertowany ( cukier inwertowany jest otrzymywany z sacharoz lub skrobi na drodze chemicznego —inwersji syrop inwertowany stosowany do dokarmiania rodzin na zimę zdobywa coraz większą popularnosc wśród pszczelarzy, cukier trzcinowy nie ma zastosowania w pszczelarstwie w naszym kraju, obecnie w handlu są węglowodanowe gotowe pokarmy dla pszczół produkowane nie tylko z cukru buraczanego.
- Najczęściej pokarmy zastępcze podawane są pszczołom w postaci
- - syropu z cukru buraczanego,
- - syty ( czyli mieszaniny miodu, z wódą):
- - syta rzadka (jedna część miodu i dwie części wody),
- - syta gęsta ( dwie części miodu i jedna część wody)
- - zagniatane ciasta miodowo-cukrowego (cukier puder z miodem, cukier puder z miodem i pyłkiem). Na 1 kg cukru pudru należy dać ok 35 dag miodu i ok 15 dag pyłku
- - coraz rzadziej stosowane jest ciasto gotowane zwane kandem.
Należy zapamiętać, że 1kg cukru rozpuszczony w 1 litrze wody zwiększa objętość mieszaniny o 0,6 litra czyli z jednego kg cukru i 1 litra wody otrzymamy 1,6 litra syropu cukrowego.
Do podkarmiania pobudzającego używa się zazwyczaj syropu rzadkiego, pozostałe syropy stosuje się do uzupełnienia zapasów. Jeśli dokarmianie na zimę rozpoczniemy w odpowiednim czasie z myślą wykorzystania starych pszczół do przerobienia syropu to zaleca się podawanie syropu średniego.
